3 Ocak 2013 Perşembe

Geri Donus

03.01.2013

Bloguma geri dondum..
Cok uzun zaman olmus yazmayali. Gunler aylari, aylar yillari kovalamis. Bir suru yasanmislik girmis hayatimiza, yenilikler katilmis, yasadiklarimiz yanimiza kar, yasayamadiklarimiz icimizde huzun olmus.
Yeni yila girdigimiz su ilk gun hayatimda yapmak istediklerim konusunda oldukca kararliyim. Karar vermek baslamanin ilk adimi, baslamak da basarmanin yarisidir.
Internette gezinirken birkac bloga goz attim. Kendimden cok sey buldum ve paylasacak bir dolu birikimim oldugunu farkettim.
Artik iki bebekli bir anneyim ve suandaki en buyuk uzmanlik alanim annelik. Halen asik oldugum sehir Istanbul'dan uzakta oldugum icin yazacak daha cok vaktim olacak. Her seyin bir zamani var sanirim hayatta. Neyi ne kadar istesek zorlasak da, olmayinca olmuyor. En son yazimi yazdigimdan bu yana o kadar cok zaman gecmis ki, bir daha asla klavyenin basina oturamayacakmisim gibi hissediyordum. Simdi gecenin saat 11'inde dokuluyor kelimeler birbiri ardinca.
Bu sefer daha deneyimli bir Nazli var, daha anne, daha birikimli ve daha dolu. Ne istedigini bilen, cok kararli, daha sabirli.
5 ay once ikinci kez anne oldum, bu blog bu sefer biraz daha annelige ve kadinliga dair olacak sanirim. Yine hissetiklerim ve yogun duygularim da olacak tabii. Belki biraz daha interaktif olur ve paylasimlar daha buyuk olur. Sesimi de duyurabilirim boylece.
Suanda bebekli hayatin kitabini bile yazabilirim, anlatacak cok sey var gercekten.
Mesela insan kendisi mutlu olmazsa etrafindakilere de mutluluk veremez. Saglik, sihhatten daha sonra mutluluk gelmez mi en onemliler sirasinda? Hayattaki en muhim husus mutlu cocuklar yetistirmek degil midir? Mutlu cocuklar mutlu nesiller yaratir. Cocuklar ailelerinin aynasidir. Hamur yogurur gibi yogurmak gerekir onlari. Kotulugu iyi bir seymis gibi ogretirseniz, sevdiririsiniz. Hamuru iyilikle, guzellikle yogurursaniz sirtiniz yere gelmez.
Bir suredir is hayatimdan uzak kaldigim icin biraz bunalmis ve dunyanin gercekten en zor isini yaptigimi farketmis durumdayim. Sabir, hosgoru ve tolerans... Bu uc kelimeyi gun icinde kac kez tekrarladigimi tahmin edemezsiniz. Yogun bir is hayatini hem de yogun bir annelik hayatini deneyimlemis biri olarak, tartismasiz bir sekilde anneligin daha zor oldugunu vurgulamak istiyorum.
Hamilelikten baslayarak paylasacagim hikayelerimi, deneyimlerimi. Belki ben de bir nevi blogcu anneler kervanina katilirim ne dersiniz?
Yine uykusuz bir gece beni bekliyor. 2.5 senedir, yani anne oldugumdan beri sole deliksiz 5 saat uyudugumu pek bilmem. Isin garip yani hepsi uyuyunca da yapmak istediklerim uyumak istegimden agir basiyor. Hayat cok kisa, yapilmasi gereken o kadar cok sey ve alinmasi gereken o kadar cok keyif varken uyumak vakit kaybi geliyor sanirim. Yazdikca yazmak istiyorum suanda, umarim okurken keyif alirsiniz.
Bitirirken; 2013 yili hepimize saglik, sihhat, nese, kahkaha, sans, guzellik.....pozitif olan ne varsa getirsin. Ayriliklarin sona erdigi, bebek isteyenlerin bebeklerine kavustugu, savaslarin, kavgalarin olmadigi baris ve huzur icinde nice yillar olsun.
Sevgiyle kalin..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder