sevdiklerinden uzakta..

Geçen hafta 8.9.2009 kaçırdığım düğünlerden kaçıncısı idi bilemıyorum..1,5-2 senede en sevdiğim arkadaşlarımın düğünleri öylesine arka arkaya oldu ki..Gerçek dostlar birbirlerinin "mutluluğunu paylaşanlardır" bana göre..Tabii ki kötü gün dostu-zor anlarda dert ortağı-başını yaslayacak omuz...Bunlar da arkadaşlığın olmazsa olmazlarındandır ama mutluluk paylaşmak herkesin yapabileceği bir hadise değildir. Arkadaşın kadar mutlu olabilmek, onun kadar heyecanlanmak, onun yerine sevinmek, onunla en ama en mutlu gününü paylaşabilmek..bence bunu sadece gerçek dostlar yapabilir..

Geçen hafta cumartesi günü Burçin'in düğünü vardı. Bizim bütün kızlar orada olacaktı, uyanır uyanmaz saat 11 civarı (türkiyede saat 6) telefon açtım ki orada bedenen varolamasam da en azından kalbimin orada olduğunu, ne kadar çok orada olmak istediğimi söyleyeyim. Ben aradığımda resimleri çekiliyormuş ama olsun en azından sevgilerimi iletebildim.

Bütün gün surat asıp bu gidemediğim kaçıncı düğün diye hayıflanırken Burakla beraber Philadelphia'ya gidip "Rocky" fliminin çekildiği yerleri gezmeye karar verdik. Yaşadığımız yerden 45-50 mil civarı uzaktaki "Philadelphia Museum of Arts" yani aslında "Rocky Steps" olarak bilinen yeregeldik. Müze gezmeye talepten çok hemen yanındaki Rocky heykeli ile resim çektirebilmek için sırada bekleyen upuzun bir kuyruk vardı. Biz Türkler sıraya girme konusunda Amerikalılar kadar sabırlı olmadığımızdan, heykelin uzağından da olsa resimlerimizi çektikten sonra Rocky Step'leri çıkmaya başladık. En tepeye yani müzenin girişine vardığımızda 3 tane beyaz limuzin, 3 adet gelin ve damat, ve de onların nedimeleri resim çektiriyorlardı. Meğer bu Art Museum insanların evlenirken resim çektirmek için özel olarak gittikleri bir yermiş. Biz biraz dinlenmek için bulduğumuz banka oturup "düğün alaylarını" seyrederken, birden 3-5 kişiden oluşan gençler grubu ellerinde kocaman bir teyp ve Rocky müziği "eye of the tiger" dinleyerek dansetmeye başladılar. Daha sonra poz veren gelin, damat ve nedimeler de onlara katıldı ve kendimizi bir anda bir düğün ortamında buluverdik.

Gerçekten cok eğlenceli idi, özellikle çok isteyip de katılamadığım düğünü sayıklerken kendimizi böyle bir ortamda bulmak inanılmaz oldu. Havaya atılan çiçekler, uçuşan duvaklar, birbirinden mutlu suratlar, bunu paylaşan dostlar...harikaydı..kendi arkadaşımın düğününde olamasam da o ortamı biraz olsun hissetmek güzeldi..

Düğünler gibi doğumgünüleri de insanın aklını buradan alıp İstanbul'a götürüyor. Burçin'in düğününün ertesi günü 9.8.2009 ablam Asena'nın doğumgünü idi. Aklımız yine feci şekilde yapacakları kutlamada, kesecekleri pastada kaldı. Allah sağlıklı, mutlu, huzurlu, upuzuuun ömürler versin!!

Allah gerçekten başkası için mutlu olmayı bilen, başkasının mutluluğunu kıskanmadan paylaşabilen, güleryüzlü, eğlenmeyi bilen dostlar versin.

Uzakta olunca sevdiklerinin değerine değer katılıyor ve onları daha çok düşünür hale geliyorsun. İstanbul'da yaşam, trafik, stres, iş, zaman darlığı derken belki de sevdiklerimizi ihmal ediyor ve sonsuz yaşama zamanımız varmışcasına hareket edip, bazı yapılması gerekenleri erteliyoruz. Ben buraya geldikten 1 sene sonra, İstanbulda iken neden ilkokul arkadaşlarımla tamamen irtibatımın kopuk olduğunu düşündüm ve facebook aracılığı ile birçoğuna ulaştım. Uzakta olunca tanıdığın, sevdiğin herkese sahip çıkıyorsun sanırım:)

Burçincim sana ve Kereme sonsuz mutluluklar ve huzurlu, sağlıklı aşk dolu upuuzuun ömürler diliyorum..Katılamadığım diğer evlenen bütün arkadaşlarıma da aynı dilekleri tekrarlıyorum. Orada olup sizinle delicesine dansetmek isterdik!!!

Kaçırdığım bütün doğumgünülerini kutluyorum. ABLAM'ın ve haftaya SOFI'minkini kocaman kocaman kutluyorum.:)

Daima daima mutlu günlerde birlikte olmak dileğiyle..

sevgiyle...